OKEUH!
Dus, vandaag zat ik in een tentamen. De bankjes zaten kut, het was heet, en het vak saai. Het tentamen was ik al snel doorheen, maar je moest zo nodig een uur blijven zitten. Dus ging ik maar eens nadenken over een obscuur forum waar ik lid van ben, het "Bruine Poep"-forum. De types zijn onguur, de moderators ook, en dus pas ik er perfect bij.
Het spannende van dit forum was een stek genaamd het BPSG. Je moet te 1337 voor woorden zijn, mag je daar überhaupt in posten. Het is.... ja.... je moet die shit begrijpen, weet je. Allerlei spannende verhalen uit elke hoek van Nederland, van Limburg tot Friesland, die elke keer mijn hartje weer doen bibberen (creatieve vrijheid, deal with it). Maar toen... toen werd er gezegd dat ik naar huis mocht.
Ik stapte snel op mijn fietsje, en fietste snel van de Uithof naar de Slotlaan in Zeist, om me helemaal dood te fappen op de verhalen in het BPSG. Ik open mijn computer, ga naar Chrome, druk op mijn BruinePoep-bladwijzer en navigeer naar het Slap Geouwehoer-board. Daar druk ik op "BPSG #9 Ook al is het nacht..."... Om me vervolgens helemaal dood te schrikken. Niemand had in 6 uur gepost.
Mijn handen begonnen te beven. Ik wist niet wat ik ermee aanmoest. 6 uur lang... Dat is een lange tijd. Een te lange tijd. Er zijn hier grotere krachten aan te pas gekomen. Ik navigeerde naar het inferieure PU-community-"forum", en zag dat daar al wel gepost was. Oh, mijn god, dit kan toch niet? Hoe is dit mogelijk? Ik weet niet wat ik hiermee aanmoet! Maar toen zag ik het licht. De reden van 6 uur lang geen post in de BPSG was... Fietslampjes.
Ik weet hoe dit klinkt, en ik zal het je uitleggen. Toen de almachtige Marco besloot een brofist te doen met Coen, stond er achter hen een lamp. Op de straat achter het huis waarin ze de brofist deden, fietste een man met een lange, roze jas aan, die in prachtig licht kwam door die lamp. Deze roze jas wond de poes van ene Hannie van der Sloot zo op, dat ze haar aansteker pakte en terstond in haar aars douwde. Op dat moment zat haar buurjongen haar te begluren, en hij besloot hetzelfde te doen. Hierdoor viel hij achterover, en stootte zijn etui uit het raam.
Deze etui had een pen erin. Een pen waarop stond: Bic. Bic is een bijnaam voor een man in diezelfde straat. De man Bic was op dat moment in het café, een biertje aan het drinken. Toen hij naar huis liep, zag hij plotseling op straat een fietslampje. Hij dacht: Dat is een mooi fietslampje, ik neem hem mee. Maar hij had niet in de gaten dat ditzelfde fietslampje een batterij had verloren. Dus toen Bic thuis aankwam, en hij het fietslampje uittestte, werkte het lampje niet. Bic werd hier zo boos om, dat hij onmiddellijk het fietslampje uit het raam smeet.
Dat fietslampje kwam in de afvoer terecht. Daar deed het lampje het plots weer. Een rat zag het lampje voorbij drijven, en werd zo geil van, dat hij meteen naar een ander rattenmaatje ging zoeken om zijn lul in de aars of kut van die andere rat te steken. Maar de eerste rat die hij tegen kwam, zag eruit als Rutte. Dur hij wist niet hoe snel hij weg moest komen. Hij was zo wanhopig, dat hij besloot een gat te graven, naar een verdieping lager. Helaas zat hier een internetkabel, die rechtstreeks naar de server van Marco leidt.
De server lag eruit, en allemaal door dat fietslampje. Het leven is toch zo oneerlijk.
Tsja. Ik vind mijn andere verhaal leuker (
https://www.dropbox.com/sh/haosani7928pgor/U-VpB0VuX6). Maar niet slecht.
Overigens, Marco, ik vind het wel tof dat jij 1337 posts momenteel hebt.
Ofzoiets.